ВЕЧЕРВА ПРЕД СУД
Вечерва бучно
го наjавувам
своето ново доагање.
Ги поместувам
соsвездиjата и галаксиите
ги мешам просторите
И по нив со прсти
од кои избиваат метафори
повлекувам бескраjни прави
Му ги крадам боите на Ван Гот
а тоj упорно црта
вселенска љубов
И се така
со светот и себе си
се поигрувам
Бараjќи jа смислата или заблудата
знам дека ќе завршам
пред судот на Инквизициjата
© Зоран Якимоски, 1994
© Издателство LiterNet,
10. 05. 2003
=============================
Публикация в: Зоран Якимоски "Граматика на поривот",
1994.