ЦУЦУЛАН

Цуцул, Цуцул, Цуцулан -
жаден, гладен и непран -
из гората сам тършува,
трески сбира, та кярува.
Ей насреща Кум Вълкан:
- Дай калпака, Цуцулан!
Давай Цуцул и придавай,
ил с душица се прощавай!
- Взимай, взимай, Кум Вълкан,
жив да бъде Цуцулан.

Цуцул, Цуцул, Цуцулан
жаден, гладен и непран
из гората сам тършува,
трески сбира, та кярува.
Ей насреща Бай Лисан:
- Дай ми риза, Цуцулан!
Давай Цуцул и придавай,
ил с душица се прощавай!
- Взимай, взимай, Бай Лисан,
жив да бъде Цуцулан.

Цуцул, Цуцул, Цуцулан
жаден, гладен и непран
из гората сам тършува,
трески сбира, та кярува.
Ей насреща Сват Мецан:
Дай абичка, Цуцулан!
Давай Цуцул и придавай,
ил с душица се прощавай!
- Взимай, взимай, Сват Мецан!
Жив да бъде Цуцулан!

Жив остана Цуцулан -
Жаден, гладен и... обран.

 

 

© Стоян Дринов
=============================
© Електронно списание LiterNet, 01.05.2003, № 5 (42)