КАДА СЕ РАЂА ПЕСНИК

Марији Башевој

Када се рађа песник
небо отвара
своја стара врата
и бог мирно клечи на прагу
јер рађа се нова васиона,
када се рађа песник.

Када се рађа песник,
џелати узимају
своје секире,
окрећу тоцила, радосно певуше -
џелати неће бити без посла,
када се рађа песник.

Када се рађа песник,
Сократове лобање ломе ковчеге
и свирају због цеваница и пршљенова -
мртви се поново рађају,
када се рађа песник.

Када се рађа песник,
велика звона
буде децу,

она се облаче као за празник, весело јуре:
На свадбу или на смрт смо позвани?
- када се рађа песник.

Када се рађа песник, само мајке плачу,
забрађују се сумраком,
ужаснуто пиље у празну колевку
за себе мајке ништа не рађају,
када се рађа песник.

 

 

© Стефан Цанев
© Мила Васов, превод
=============================
© Електронно списание LiterNet, 02.11.2003, № 11 (48)

Други публикации:
Савременик ("Бугарска књижевност јуче и данас"). Белград, 1996.