ПАТЕНЦА

Мъни, мъни,
патенца,
жълти, мили
братченца!

Де сте днеска ходили?
Чии води сте бродили?

- Чуй, Калинке
драгичка;
бяхме ние
в вадичка,
дружно да се гуркаме,
сладко да жабуркаме,
ведно с нашта

майчица
под върбова
сенчица.

Сега идем ситички,
чисти и умитички.

 

 

 © Цоньо Калчев
=============================
© Електронно списание LiterNet, 07.03.2002, № 3 (28)