ОТ ДИСЦИПЛИНА КЪМ КОНТРОЛ
Мога да говоря за съдбата като за цвят на кожа,
като за полов орган, като за каиш, с който
едно общество води друго като мръсно
животно. Лази, лижи, мълчи, моли се.
Мога да говоря за съдбата като за паспорт,
като за идентификационен номер, като за
подводни кабели, като за пароли за достъп,
като за отказани визи. Знам какво мислиш.
Мога да говоря за съдбата като за портрет
на стената, като за лице върху банкнотите,
като за непознати очи, които непрестанно
те следят, въпреки че не си важен.
Нали няма какво да криеш. И ти също
пишеш, но това няма никакво значение.
Важното е да мислим позитивно.
© Ясен Василев
=============================
© Електронно списание LiterNet, 03.11.2016, № 11 (204)
Други публикации:
Литературен вестник, бр. 1, 2016.