Тоде Илиевски - Идилична симфониjа

ИДИЛИЧНА СИМФОНИЈА

На Смиле Наумоски - Брсјак
и Лазо Ставрески

Го минавме Јавор, а Слатино - пред нас.
Нe чекаше таму починката следна.
При залезот румен слегувавме в село,
чувствувајќи мирис на летото зрело.

Говеда на патот свиткан како змија -
милозвучни ѕвонци радосно што бијат.
Симфонија чувме, складна партитура -
во нашите души вилнееше бура.

На кладенец селски најличната мома
со стомниња в раце поаѓаше дома.
Со образи светли, румени и бели

ни подари восхит и воздишки врели.
Каде ли е таа, а каде сме ние?!
Убавиот спомен златен рудник крие!