ÇOCUKLUĞUN İNI
eşelemek
ürpermiş bir yumuşaklığı
başını uzatsana kum şatodan, kertenkele,
öyle uysal ki kasım patı, çınlamakta çan çiçekleri
yukarda ise o çılgın cambaz gökyüzü
baş döndüren salıncaklarını sallıyor
sürüyor gümüş zamanın izini salyangoz hep öyle
ve sarıyor kendi spiraline
mevsimlerin kaleydoskopuna yuvarlayıveriyor bizi de-
olgunlaşan üzüm taneleri, gizemli kestaneler
dalgın yarasalar ve cızırtılı ceviz kokular içre
ama çıkageliyor sürüklenerek kör yılan
kökler labirentinde uyanmış o da
geçen yılın derisini okşarken rüzgar
kaygan bedenine yapışıyor kalan kuru yapraklar
ve girişini süslüyor deri
o usul usul sönen,
kuruyan,
kemikleşen
günlerimizin usul usul pıhtılaştığı
gittikçe bir rahme dönüşen o sığınağın
© Edvin Sugarev
© Kadriye Cesur, Bulgarcadan çeviren
=============================
© E-magazine LiterNet, 26.04.2008, ¹ 4 (101)