16. ОРМАНДЖИЯ И МЕЧКА
Си бил еден орманджия в орман. Му се снокило, да си кинисал да си ойт дома. На еден труп г' остайл клинот во трупот. Дошла нокьта мечката и го торнала клинот, а трупот йе подфатил ногата. На утрето дошол орманджията и я видел мечката. Тая му рекла (и му кажувала со ногата крената на у горе): "Бууу! изтай ми я ногава, кя ти кажа ете имат пчели на букана." Той мавнал на клинот и йе изтайл ногата. Тая со ногата му рекла: "Айде, по мене сега." Тая пред него, той по нея, ошла тая до една дупка и седнала и му покажала на угоре со ногата. Видел той туе в една шуплива бука било полно со мед. Мечката си ошла, а той си го зел медот.
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 22.03.2008
Сборник от български народни умотворения. Т. 2. Приказки и предания. Съст. Кузман Шапкарев. Под редакцията на Тодор Моллов. Варна: LiterNet, 2008
Други публикации:
Сборник от български народни умотворения. Съст. Кузман Шапкарев. Т. 1-6 (в 9
кн.). София, 1891-1892; 2 изд. - В 4 тома. София, 1968-1973.