64. ДИМИТРА

Родна китка

Димитро ле русокоса девойко,
що не кажеш, Димитро ле, майци си,
да те праща сяка заран на вода,
сяка заран колко рано по-рано;
сяка вечер, Димитро ле, подвечер,
със писани обковани ведрици
и със росна смесна китка на глава,
от твоите бели ръце набрана -
да си поя врано конче хранено
със водица с твои ръц вадена,
да ти грабя росна китка от глава.
Аз да китя морно чело със цвете,
кон да хлади сърцето си с водица.
Да не умра, Димитро ле, млад зелен,
не поносил китка цвете от тебе;
да не умре врано конче под мене,
не поено от твоите ведрици!
Димитро ле, русокосо девойче,
иди кажи, Димитро ле, майци си,
да не ражда друго чедо като теб,
да не гори и другиго като мен!

 

 

=============================
© Електронно издателство LiterNet, 07.03.2006

Родна китка: Отбор народни песни. Съст. Беньо Цонев. Под редакцията на Тодор Моллов. Варна: LiterNet, 2006

Други публикации:
Родна китка: Отбор народни песни. Избрал и наредил Беньо Цонев. София, 1916.