48. ПОТАТА, ГЕНЕ, ПОТАТА
Потата, Гене, потата,
потата, мой душманине.
Не сядай близо до мене,
до мое дясно колено,
до мое ново вретено.
Ази та неща та неща,
че ми колено пресуши,
че ми вретено претроши.
Не седи, Гене, не дреми,
не губи ноща залудо.
Присмяла ми се майка ти
пролецем на белилките,
есенес на топилките,
че ми са ретки платната
и ми са дребни гръстите.
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 31.08.2005
Народни любовни песни. Съст. Димитър Осинин. Под редакцията на Тодор Моллов.
Варна: LiterNet, 2005
Други публикации:
Народни любовни песни. Избрал и подредил Димитър Осинин. София, 1936.