186. БРАЛА МОМА, БРАЛА СМИЛ ПО ГОРА
Брала мома, брала смил по гора,
бером, бером в гора замръкнала,
бером, бером хайдуци нагази,
от далек ги братя братимила,
от близу им рака целивала.
Гиди Косто, гиди Тросковчето,
сал си оно брацтво не приима,
сал си оно рака не подаде,
а се моли на ясното сънце:
- Зайди пойди, мило ясно сънце,
да огрейе ясна месечина,
да заведа девойче зад гора,
да постеля мой бели япунджак,
да си легне девойче на него,
да ми легне на десната рака,
да му бръкна у десна пазува'
да извада две здрели ябуки,
да раскваса моя танка уста.
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 31.08.2005
Народни любовни песни. Съст. Димитър Осинин. Под редакцията на Тодор Моллов.
Варна: LiterNet, 2005
Други публикации:
Народни любовни песни. Избрал и подредил Димитър Осинин. София, 1936.