112. ГЕРДАН НА ГЪРЛОТО Й
Прошетало се девойче
От сарайот до бунарот,
Си загуби сърма колан,
Па се врати да го сака.
Лудо сретна, го навреди:
- Ти ме сретна, ти ми найде,
Ти ми найде сърма колан!
Лудо ли й говореше:
Да се кръстам, ке се смееш,
Да се кълнам, не веруеш;
Ак` сум нашел сърма колан
Да се сторам като него
На твоята половина!
Се прошетало девойче
От сарайот до бунарот,
Си загуби кован гердан,
Кован гердан от гърлото,
Па се врати да го сака.
Лудо младо го навреди:
- Ти ме сретна, ти ми найде,
Ти ми найде кован гердан!
Лудо ли й говореше:
- Да се кръстам, ке се смееш,
Да се кълнам, не веруеш;
Ак` сум нашел кован гердан,
Да се сторам како него
На твоето бяло гърло!
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 01.08.2005
Български народни песни. І. Лирика. Съст. Михаил Арнаудов. Под редакцията на
Тодор Моллов. Варна: LiterNet, 2005
Други публикации:
Български народни песни. І. Лирика. Отбор и характеристика от проф. М. Арнаудов.
Второ издание. София: Хемус, 1942.