414. МЕНО ЛЕ МЕНО, МЕНО ДЕВОЙКО!
Мено ле, Мено, Мено девойко!
Не оди, Мено, ноке за вода
по месечина, на облачина!
Водите ни сет мошне далеко,
на теб се фале лудо да младо,
на теб се фале да те позадре.
Тогай си веле Мена девойка:
- Ако ме стрете, що ке ми чине?
Стомна ак скърше, нова ке купе;
не сум калинка да ме соскърши,
да ме раздаде на дружината;
не сум погача да ме посече,
да ме посече, да ме изеде.
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 04.05.2006
Българско народно творчество в дванадесет тома. Т. VІ. Любовни
песни. Съст. Д. Осинин и Ив. Бурин. Под редакцията на Тодор Моллов. Варна: LiterNet,
2006
Други публикации:
Българско народно творчество в дванадесет тома. Т. VІ. Любовни песни. Съст.
Д. Осинин и Ив. Бурин. София, 1962.