396. ОТКАКТО МЕ МАЙКА ОЖЕНИЛА
Повали се дърво бършленово:
- Како мене нигде друго немат,
лете, зиме зелено си стоям,
роса росит, не ме наросуват,
ветер веит, не ме занишуват,
слана слани(т), не ме усланува(т).
Откако ме майка посвърши(ла),
слана сланит и ке ме усланит,
ветер веит и ке ме занишат,
роса росит и ке ме наросит!
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 07.04.2004
Българско народно творчество в дванадесет тома. Т. V. Обредни
песни. Съст. М. Арнаудов, Хр. Вакарелски. Под редакцията на Тодор Моллов. Варна:
LiterNet, 2004
Други публикации:
Българско народно творчество в дванадесет тома. Т. V. Обредни песни. Съст. М.
Арнаудов, Хр. Вакарелски. София, 1962.