198. ЛАЗАР РАЗДАВА КИТКИ
- Марушо мори, Марушо,
да не го виде Лазара?
- Го видо, чупи, го видо;
го видо, дружки, го видо,
под бела чешма седеше:
пешничка хлебец ядеше,
китка ми цвекье китеше;
на секи чупа и китка,
на танчарката две китки.
Дробен ми бисер нижеше;
за секи чупа и низа,
за танчарката две низи;
най на пашкарче не стигна.
Цикна пашкарче да плачи:
- Ой леле, леле, до Бога,
ка ке си ода дор дома,
ка ке му кажа на майка?
Майка ке кажи на татко,
татко ке кажи на стрико,
стрико ке кажи на стрина,
стрина ке кажи на тетко,
тетко ке кажи на тета,
тета ке кажи на вуйко,
вуйко ке кажи на вуйна,
вуйна ке кажи на брате,
брате ке кажи на сестра!
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 07.04.2004
Българско народно творчество в дванадесет тома. Т. V. Обредни
песни. Съст. М. Арнаудов, Хр. Вакарелски. Под редакцията на Тодор Моллов. Варна:
LiterNet, 2004
Други публикации:
Българско народно творчество в дванадесет тома. Т. V. Обредни песни. Съст. М.
Арнаудов, Хр. Вакарелски. София, 1962.