7. СЛЪНЦЕ ГРЕЕ, РОСА НЕ ОПАДА
Слънце грее, роса не опада,
роса не опада,
овчар стадо низ егрек не пуща,
низ егрек не пуща,
па си чека Руса малка мома
да пренесе китка росно цвете,
да й земе овчар росна китка,
да прероси овчар сиво стадо.
А мома е итра, па разумна,
не минала по тия патища,
на минала по други друмове,
па отишла на голема нива,
па викнала колцем си е могла:
- Е овчарко, стадо ти пукнало,
е овчарко, само ти остали,
е овчарко, шарените пцета.
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 21.02.2007
Българско народно творчество в тринадесет тома. Т. ХІІІ. Народни
песни. Съст. Р. Кацарова, Ел. Стоин, Н. Кауфман, Т. Бояджиев, Д. Осинин. Под
редакцията на Тодор Моллов. Варна: LiterNet, 2007
Други публикации:
Българско народно творчество в тринадесет тома. Т. ХІІІ. Народни песни с мелодии.
Съст. Р. Кацарова, Ел. Стоин, Н. Кауфман, Т. Бояджиев, Д. Осинин. София, 1965.