* * *
Къде, Стано, стануваме,
кални думи пребиваме,
по пътя като вървиме,
стигнахме едно младо овчарче,
манарка му на ръка,
цъфарка му зад пояса,
магаренце пред него,
кано куче след него.
Баща му го кара с белобоки кози,
а то отива с чернооки моми.
Оттам излязохме на връх Стара планина,
там намерихме Станачо гонинаго господинаго -
кому делеше злато и сребро,
кому паничка, кому лъжичка,
нам с тебе даде кило и половиничка
и ни подари един кръст дукато.
Дукато ако бъде медно - медни му кошерци,
ако ли бъде сребърно - сребро му ляло и ковало
като на Ивановден, под водениците,
ако ли бъде червено - червени му кобилки,
по гора бързи, по поле вещи,
що гониле - стигнале, що бегале - утекле.
И ти подари един превиват кравай.
Този кравай, която го е ръка месила,
тя го е носила и подносила
като сокол във висине,
като риба в дълбини,
като кукувица с ясен глас от бука на бука,
като овчар с чуждо стадо от дяла на дяла.
Ако ли бъде житомамница,
то ка е родило и преродило,
шетлика - метлика,
в катеричка мешлика
да го занесе на воденица,
с орехова черупка
да го занесе у дома си
и да му порасте на пусе
едно зърно жито като тупан голямо,
да може през лед вода лесно да пие,
и през плет на кума си ръка да целува.
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 29.12.2005
Български коледни благословии. Съставителство и редакция Тодор
Моллов. Варна: LiterNet, 2005-2010.