* * *
- Стано ле, снахо хубава,
Стоян е, снахо, поръчал,
добра прогима да сготвиш
и да я, снахо, отнесеш.
Станала й Стана, станала,
сварила добра прогима, (2)
навървила е, отишла.
- Ой, майо, стара свекърво,
малко ни дете на люлка.
Отишла Стана, отишла,
отдалеко му нарука:
- Помага Бог ти, Стояне!
Стоян й нищо не одрече.
Повтор повтори Станица:
- Помага Бог ти, Стояне!
Стоян й нищо не одрече.
Та си ми пусна волове,
та впрегна хубава Стана.
Цял ден ми оране орала.
Кога я остен бодеше,
бело й млеко фъркаше.
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 11.09.2007
Български фолклорни мотиви. Т. ІI. Балади. Съст. Тодор Моллов. Варна: LiterNet, 2006-2010.