* * *
Димитрия вино пие,
вино пие под тай дърво,
под тай дърво дафиново,
дафиново, божурово,
долетоа два голуба,
два голуба, три пауна,
наросиа чаша вино.
Насърди се Димитрия,
дигна пушка да ги гайгя,
да убие два голуба,
два голуба, три пауна.
Они му се милно молят:
- Ние не сме два голуба.
Ние не сме три пауна,
ние сме си абарджии:
запали се Шар планина
и ю нея три юнака;
първи гори до колена,
втори гори до пол'вина,
треки гори до раменя.
Той що гори до колена
туги мери преорал е.
Той що гори до пол'вина
туг' ливади прекосил е.
Той що гори до раменя
та майка е нама'нал е,
нама'нал е, не удрил е;
ак е клето ударило,
оно цел би изгорело.
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 12.09.2008
Български фолклорни мотиви. Т. II. Балади. Съст. Тодор Моллов. Варна: LiterNet,
2006-2010.