* * *
- Мари, Маро, Марче, бяло и червено,
защо бяло переш, а пък черно носиш?
Дали майка жалиш, или стари татко?
- Нито майка жаля, нито стари татко,
ами най си жаля за първото либе.
войник ми замина, стана три години,
кончето си дойде, либето го няма.
На кончето седло, под седлото писмо,
във писмото пише, пише и говори:
"Ожени се, Марче, за мене не чакай,
че аз се ожених за черната земя,
за черната земя, за македонската!"
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 27.07.2010
Български фолклорни мотиви. Т. VI. Любовни песни. Съст. Тодор Моллов. Варна:
LiterNet, 2006-2010
Български фолклорни мотиви. Т. VІI. Възрожденски и съвременни песни. Съст. Тодор
Моллов. Варна: LiterNet, 2006-2010