* * *
Черньо Петранка думаше:
- Любе Петрано, Петранке,
аз ще да, любе, отида
долу ми, към Анадола,
борчове да си прибера,
борчови и вересии.
Тебе те тука оставям
чифлика да ми нагляваш,
чифлика и чираците,
дюкяни с аргатите.
Петранка Черньо думаше:
- Любе Черньо ле, Черньо ле,
ти имаш близко комшийче,
на него ти си поръчи
чифлика да ти наглява,
чифлика и чираците,
дюкяни с аргатите.
Черньо пак дума Петранка:
- Ти ще ги, любе, нагляваш,
аз кат' се, любе, завърна,
армаган ще ти донеса,
армаган - дете от злато
и люлка, любе, от сребро!
Петранка Черньо думаше:
- Опустяло ти й детето,
детето, любе, от злато,
и люлка, любе, от сребро,
кога не ми е детето,
детето, любе, от сърце,
и люлка, любе, от дърво.
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 02.12.2006
Български фолклорни мотиви. Т. ІI. Балади. Съст. Тодор Моллов. Варна: LiterNet, 2006-2010.