* * *
Ставри на Нацка, Нацке ле, тихом думаше:
- Когато дойда, ти все си плакала,
все си плакала, все си тъжала.
Пари ли нямаш, пари да харчиш?
Дрехи ли нямаш, дрехи да носиш?
Нацка на Ставри, Ставри ле, тихом думаше:
- Пари си имам, пари да харча,
дрехи си имам, дрехи да нося,
ала си нямам от сърце рожба...
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 29.11.2006
Български фолклорни мотиви. Т. II. Балади. Съст. Тодор Моллов. Варна: LiterNet,
2006-2010