* * *

Хайдушки грях

Майка Стоянум сгодила,
сгодила и го й пратила
на ярдъм, на воденица
за сватба брашно да мели.
Смлял го е Стоян, върнал са.
На път Стоянум срещнали
два турка, три кеседжийка.
Воловето му вземали,
колата му разсякали,
брашното му са пръснали
по голи-боси цигани.
Стояна са накарали
по нощем гроб да копай.
Копал е Стоян, що й копал,
изкопал назлъм Тодора,
на стърна китка сминовка,
че хи китката отвзема.
Посегна да я целуне,
черна ми земя не даде -
от ясно ми небе погьрмя,
кървава роса порося.
Не било мома хубава,
ами е негва сестрица!

 


Радовец, Тополовградско; сватбена - хороводна на меденици (СбНУ 62/2009, № 586 - "Стоян разкопава сестрин гроб").

 

 

© Тодор Моллов, съставител
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 04.02.2021
Български фолклорни мотиви. Т. ІV. Хайдушки песни. Съст. Тодор Моллов. Варна: LiterNet, 2006-2021