* * *
Болан лежит млад Стојане,
болан лежиг три године,
къд је мајке додијало,
од дизања, од слагања,
и од главе везивања,
од понауди подавања,
па му вели и говорит:
- О, Стојане мили сине,
кажи греха што имадеш,
ја да умреш, ја да станеш!
Стојан мајке проговара:
- Сваки човек грех имаде,
мога греха нико не мат,
къд сам било лудо младо,
по ти гори харамија,
намера ме намерила,
на невеста и девојка.
Невеста ми јасно слунце,
а девојка месечина,
обљубија та невеста,
та невеста и девојка.
- Еј ми ђиди мој Стојане,
мој Стојане мили сине,
невеста ти мила снаха!
© Тодор Моллов, съставител
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 04.02.2021
Български фолклорни мотиви. Т. ІV. Хайдушки песни. Съст. Тодор Моллов. Варна: LiterNet,
2006-2021