* * *

Рума мома за вода и момък овчар

Тръгна Румена за вода студена,
все сутрин рано, пред изгрев сънце,
все вечер късно, по месечина.
У срекя й иде едно лудо,
едно лудо-младо неженено,
та на Румена тио говори:
- Кажи, Румено, що да ти чина?
Стомни да строша, други ке вземеш,
ем по-хубави, ем по-шарени.
Китка да вземем, друга ке береш,
ем по-голема, ем по-шарена.
Я дай, Румено, да те целуна,
от целувка белег не остава,
белег се губи - не се забравя!

 


неуточнено -Североизточна Македония (Михайлов-Македония, № 103 - "От целувка белег не остава").

 

 

=============================
© Електронно издателство LiterNet, 22.12.2012
Български фолклорни мотиви. Т. VI. Любовни песни. Съст. Тодор Моллов. Варна: LiterNet, 2006-2012