* * *
Момък, набеден, че намерил момин накит
Иглико, Иглико...
Тръгнала Иглика (2)
за вода студена.
Вода си наляла,
лице си видяла, (2)
па се провикнала: (2)
- Де ми е перото, (2)
криво пауново?
Като си търсила
перо пауново,
срещнала овчарче,
па го набедила:
- Овчарче, овчарче,
ти си ми дай перото, (2)
да си ми го върнеш.
Викнало овчарче,
в очи да се кълне:
- Иглико, Иглико,
перо не съм видял.
Ако съм го найдел
на перо да стана,
мене да закачиш,
пред село да минеш.
На перо да стана,
мене да закачиш,
пред село да минеш,
Иглико, Иглико...
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 31.03.2014
Български фолклорни мотиви. Т. VІ. Любовни песни. Съст. Тодор Моллов. Варна:
LiterNet, 2006-2014