* * *
Е, соколе, мори, е, пиле шарено!
Сокол пие, мори, от бел Вардар вода.
Никой смее, мори, сокол да го пита,
попита го, мори, една стара баба:
- Е, соколе, мори, е, пиле шарено,
кой ти сади, сокол, трендафил на глава,
кой ти сребри, сокол, крила до рамена,
кой ти злати, сокол, ноги до колена?
Я сокол й, мори, вели, ем говори:
- Ой ле, бабо, ой ле, стара бабо,
тая що е, бабо, на царо царица,
она злати, бабо, ноги до колена;
тая що е, бабо, на везир визирка,
она сребри, бабо, крила до рамене;
везир има, бабо, една милна щерка
она сади, бабо, трендафил на глава.
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 05.11.2011
Български фолклорни мотиви. Т. VI. Любовни песни. Съст. Тодор Моллов. Варна:
LiterNet, 2006-2011