* * *
На Черню гости дойдоха,
гости, баш калоферци.
Черню се много зарадва,
наточи вино червено
и върла бистра ракия.
Закла им агне шарено,
гостите да си нагости.
Черню на Анка продума:
- Я ми дай, Анке, кавала,
гостите да си развеселя.
Никой на кавал не разбра,
само му е Анка разбрала.
Кавал му свири, говори:
- Прибери, Анке, децата,
да не се, Анке, уплашат.
Гостите ще си изколя,
гостите, баш калоферците,
за да се от тях отърва.
Само на кавал разбрало
едно ми младо момченце.
То се на Черню молеше:
- Не ме погубвай, Черньо ле,
че аз съм клето сираче,
имам жена и две деца,
на кого ще ги оставя
и те като мене да скитат,
немили, Черньо, недраги.
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 06.11.2012
Български фолклорни мотиви. Т. ІI. Балади. Съст. Тодор Моллов. Варна: LiterNet,
2006-2012